Erla Bullutröll

Hér á bæ eru miklar áhyggjur síðustu klukkutímana fyrir páskadag,það er eins og þau hafi aldrei fengið páskaegg. Þessi söngur klikkar ekki ár frá ári, ég er spurð mörgum sinnum á dag síðustu dagana. Í dag er mikið búið að spekúlera, það stendur nefnilega líka til boða að sleppa páskaeggginu og fá dót í staðinn. Og þetta getur verið erfitt val, í fyrra voru keypt páskaegg nr.4 frá Nóa og Siríusii og egg drengsins stóð fram að jólum minna en hálf étið í íssápnum eða þar til ég henti því.

Áhuginn hjá stelpunum er aðeins meiri og eru þær ekki lengi að skófla í sig einu páskaeggi, en drengurinn er mikill eftirbátur þeirra á súkkulaðisviðinu. Þær virðast hafa fengið súkkulaðigen móðurinnar en hann súkkulaðigen föðurins.

Húsfaðirinn á sögu um að "safna" nammi  í efstu skúffuna sína sem krakki,þar sem það lá undir skemmdum.

Sú yngsta fékk dót frá foreldrunum. Ég fór og keypti sparkbíl, bleikan og fjólubláan voða stelpulegan og viti menn, kemur á óvart sérstaklega ykkur sem þekkja okkur fjölskylduna vel, hann var gallaður!!!

Við höfum haft það notalegt og bara haldið okkur að mestu heima. Héldum uppá afmælið hennar Áslaugar á Skírdag og komu afi og amma á Selfossi, afi Bergur með Gullu, Kristín og stelpurnar og svo voru Erdna, Óli og börn og Jónas Andersson sem talaði á brauðsbrottningu í kirkjunni um morguninn. Notalegt að eiga samfélag við fjölskyldu og vini. Við borðuðum og borðuðum og það var spilað, afi Glúmur fór út með börnin að ganga, meðan við elduðum kvöldmatinn sem var hjartarfille með öllu tilheyrandi og þessi frumraun gekk og bragðaðist svo vel að þetta verður endurtekið.

Fór svo á hátíðarfund AA, á föstudaginn langa og tók stóru stelpurnar með. Bauð þeim á Stælinn að borða . Helga fór með mér á fundinn meðan hin fór til vinkonu. Það er alltaf gaman á þessum fundi  hitta fullt af fólki sem er að gera góða hluti með líf sitt eftir það hafa misstigið sig misoft.

Sameinuðumst svo í Fíladelfíu á tónleikum þar sem komu fram margir frábærir tónlistarmenn og konur. og ég get bara sagt TAKK FYRIR MIG, ég var svo snortin og blessuð eftir þessa tónleika.

Ég er að venja litla barnið af brjósti og hún er vægast sagt pirruð og vælin, vill vera í fanginu á mér og kúra en það er harkan sex, pabbinn stendur sig með stakri prýði í sínu hlutverki að vakna á nóttunni og koma henni í rúmið. Merkiegt samt hvað þetta er erfitt fyrir mömmuna líka, það er komið smá tómarúm í hjartað sem fyllist fljótlega þegar söknuðurinn er yfirstiginn. Þetta er svo sérstakt samband á milli móður og barns, en nú er mál að linni.

Jæja pissubakstur á næsta leiti gleðilega páska.

Erla kveður með tómarúm í hjartanu

Ég lenti í þeirri skelfilegu lífsreynslu á miðvikudagsmorguninn að fína,frábæra og nauðsynlega espressó kaffivélin mín gaf frá sér einhver þau ámátlegustu hljóð sem ég hef lengi heyrt.

Um mig hríslaðist tilfinning sem ég held að megi greina sem óttablandna angist og ég hrópaði út í þögnina en held þó að ekkert hljóð hafi komið. Hjartað sló örar og ég rifjaði upp neyðarnúmerið hjá samtökum kaffifíkla en ég kunni það ekki... ég vissi ekki hvað ég átti að gera, datt í hug að hringja í 118 því þar eru hin ýmsu mál oft á tíðum leist. Í örvæntingunni hlammaðist ég bara á rassinn og faldi andlitið í höndum mér og það var svoo stutt í tárin. 

Vélin virkar sem sagt ekki lengur, vatnið frussast ekki útúr henni og ilmurinn sem er vanur að fylla vit mín á morgnana er ekki lengur til staðar, hvað gera bændur nú?? Fyrst var að ná áttum og fá smá áfallahjálp, þegar því var lokið gat ég farið að hugsa aðeins skýrar.

Nú það þarf alltaf að hafa plan B svo ég hellti uppá gömlu vélina og fékk koffeinskammtinn sem ég þarfnaðist svo mjög, fór því næst að gera mig líklega til að skoða vélina og gera það litla sem ég kann í fyrstu viðlögum fyrir espressóvélar, ekkert dugði.

Þá tók við ferli sem er oft kallað afnneitun og ég tók ekki við því að vélin væri biluð heldur setti hana yfir á steinabekkinn og þar leit ég ekki á hana í rúman sólarhring.

Daginn eftir var hugsunin orðin örlítið skýrari og ég ákvað að hringja í búðina þar sem ég hitti glansandi vélina fyrst, og ég fékk að vita að ég gæti bara komið og fengið aðra vél..og um mig streymdi gleði og fagnaðarstraumur en svo glopraði ég því útúr mér að ég vissi ekki hvar kvittunin væri..ekki góð hugmynd, vélin er heldur ekki skráð á kennitöluna mína þannig að ég er í slæmum málum.

Ég snéri við heimilinu í örvæntingarfullri leit að kvittun en ég fann allt annað en þá kvittun sem mig vantar. Hvað á ég að gera?? Er til eitthvað ráð? Er ég alveg réttindalaus kaffifíkill sem þarf að vera án glansandi espressóvélar?? Eru mér allar bjargir bannaðar? Er einhver, einhver sem getur gefiið mér örlilta von á ný mig langar svo í gott kaffi.

Erla í kaffifráhvörfum og eymd 

Þegar ég vaknaði í gærmorgun ákvað ég að gera loksins alvöru úr því að fara snemma á fætur þ.e.a.s. skríða ekki  uppí aftur til Sunnevu heldur drífa mig á fætur í allri orðsins merkingu. Fór og klæddi mig í gallabuxurnar, bol og peysu og sokka fór í klossana og var komin á fætur.. Kom drengnum af stað í skólann svo þurfti að koma Sunnevu á fætur.

Ég er alin upp af henni Helgu á Melum um nokkurt skeið og tókst henni að berja það inní mig að maður sé komin á fætur þegar búið er að búa um rúmið. Og þó ég hafi nú oft verið frekar óþekk og látið illa að stjórn þá er mjög stórt atriði í mínu lífi að búa um rúmið, þá getur dagurinn byrjað.

Þegar ég hafði lokið þessu öllu settist ég við tölvuna og skrifaði eitt stykki uppsagnarbréf, hef verið lengi að melta með mér hvað ég ætti að gera. Þar sem ég bý á Akranesi gleymdi hin fótbolta óða bæjarstjórn að það þarf að gera meira en að selja ódýrar lóðir, það gleymdist að fólk sem vill byggja og flytja á milli bæjarfélaga er yfirleitt barnafólk og þá þarf að hafa dagvistunnar úrræði fyrir þetta fólk. En bæjarstjórnin var svo upptekin af fótboltahöllinni sinni að þetta atriði gleymdist. Þannig að núna komast litlu börnin á Akranesi ekki á leikskóla og það eru engin laus pláss hjá dagmæðrum því þær eru fáar en börnin svo mörg, staðan er því þannig að foreldrarnir sem keyptu ódýrara húsnæði og lóðir til að byggja þurfa að hætta í vinnunni eða setja cherrios á gólfið og vona að börnin reddi sér bara ein heima ...

Ég ætla því a verða ein af þessum dagmæðrum þannig að einhver börn þurfa ekki að borða cherriosið uppúr gólfinu og mamman og pabbinn þurfa ekki að hætt í vinnunni. Það er merkilegt að svona annars fínt bæjarfélag skuli klikka á jafn stóru atriði, en það er þeim til varnar að þeir brugðust við og borga nú umönnunarbætur til allra foreldra barna frá 9 mánaða, og það á að rusla upp einum leikskóla bara sísvona og byrja starfsemina í haust.....ég á nú alveg eftir að sjá það gerast en hver veit. Ég ætla að hafa það að lifi brauði að gæta annarra manna barna. Vona bara að mér takist að viðhalda fullorðins orðaforðanum og fari ekkiki að tala um voffa, mjá mjá og muuu.

Erla tínir upp cherrios 

Ég skil bara ekki hvað verður úr tímanum þessa dagana einkum vegna þess að það er mars, eins og mér leiðist þessi mánuður því hann er alltaf svo lengi að líða. Við mæðgurnar skiljum þetta ekki, annað hvort er svona gaman að vera við eða það er svona mikið að gera hjá okkur að tíminn flýgur áfram. Nema hvort tveggja sé.

 Helgin kemur þá í dag og verður þessa hefðbundnu daga sem hún er vön að staldra við. Mikið að gera um helgina en samt er ótúrlega lítið planað. Er að hugsa um að reyna að taka skurk og laga til í kjallaranum og færa ruslið úr kjallaranum yfir í bílskúrinn þar sem ég kem bílnum ekki inn í hann. Veit ekki hvort bílinn er of stór eða bílskúrinn of lítill hvort komá undan eggið eða hænan??  Þarf svo að þrífa eitt stykki kirkju en vona að það breytist í samstillt fjölskyldu verkefni eins og tiltektin í kjallaranum...

Þyrfti svo að príla uppá háloft og sækja nokkra hluti sem eru geymdir þar eins og tvo leikfanga kassa svo leikföngin hennar Sunnevu séu ekki um allt hús á öllum hæðum. Hhhmmmm þyrfti kannski að vera duglegri að tína saman. Verð að halda áfram að gera... Eigiði góða helgi og elskið hvert annað

Erla puðar og prílar 

Kæri vinur

Hvernig líður þér? Ég mátti til mið að senda þér bréf til að segja þér hversu annt mér er um þig.

Ég sá þig á gangi með vinum þínum í gær. Allan daginn beið ég og vonað að þú myndir tala
við mig. Þegar leið að kvöldi gaf ég þér sólarlag til að ljúka
degi þínum og svalan andvara til að gefa þér hvíld og ég beið,
þú komst aldrei. Jú, ég varð fyrir vonbrigðum, en ég elska þig samt
af því að þú ert vinur minn.

Þegar þú sofnaðir í gærkvöldi
þráði ég að strjúka þér um ennið, þannig að ég sendi tunglskinið
yfir kodda þinn og andlit. Aftur beið ég, tilbúin svo að við gætum
talað saman - ég hef svo margar gjafir handa þér.

Þú vaknaðir seint og þaust útí í daginn..... Tár mín voru í regninu.
Þú virtist vera svo hryggur í dag, svo einn. Ég fann til með þér
í hjarta mínu vegna þess að ég skil. Vinir mínir hafa líka oft
brugðist mér og sært mig , en ég elska þig.

Ég reyni að segja þér það í hljóðu grænu grasinu, ég hvísla því
gegnum laufið og trén, ég anda því frá mér í litum blómanna. Ég hrópa
það til þín í fjallalækjunum og gef fuglunum ástarsöngva að syngja.
Ég umlyk þig hlýju og sólskini og fylli loftið angan.Kærleikur minn
til þín er dýpri en úthöfin og meiri en nokkur þörf sem þú kannt að hafa.

Við munum eyða eilífðinni saman á himnum. Ég veit hversu erfitt lífið er
á jörðinni, ég veit það i reynd því að ég var þar eitt sinn, og mig langar
til að hjálpa þér. Faðir minn vill líka fá að hjálpa þér. Þú veist að það er
eðli hans. Ákallaðu mig bara, biddu mig, talaðu við mig. Það er ákvörðun þín.
Ég hef útvalið þig og mun aldrei yfirgefa þig....vegna þess að ég elska þig

þinn vinur Jesús.